[ Pobierz całość w formacie PDF ]
jasnoróżowy (blisko ciała) lub jest bezbarwna, w zależności od otoczenia i odległości od ciała. Każdy
może wejść w świat okultystyczny, pod tym jednak warunkiem, że za wejście zapłaci nie srebrem ani
złotem, ale wyrzeczeniem się swojego niższego ja", tzn: przez poświęcenie się temu, co w człowieku
jest najwyższe. Niektórzy ludzie chcą wedrzeć się do świata psychicznego bez odpowiedniego
przygotowania i bez oczyszczenia się ze swoich niskich instynktów. Dla nich zdobycie zdolności
okultystycznych będzie raczej przekleństwem, a nie błogosławieństwem, gdyż wśród cierpień będą
musieli cofać się, póki nie uda im się wejść przez właściwe drzwi, do których klucz łatwo znajdą ci, co
go szukają bez celów osobistych".
Aura promieniuje migotliwym falowaniem ze zmiennym natężeniem światła. Przy wdechu zwiększa
się obszar jaśnienia aury. W czasie zatrzymania wchłoniętego powietrza obszar aury pozostaje ten
sam; promieniowanie początkowo się wzmaga, stopniowo jednak słabnie. Przy wydechu świecenie
słabnie, ale w pewnym punkcie zachowuje swoją minimalną siłę. Koncentracja lub wzruszenie
potęgują te efekty tak, że przy wydechu można siłę świetlną zwiększyć i może ona nawet przewyższyć
poprzednią przy wdechu. Wtedy przy nowym zaczerpnięciu powietrza również przy wdechu świecenie
występuje z większą siłą. Najszerszą i najbardziej świecącą aurę, a zarazem najbardziej falującą,
mają przeważnie dorośli mężczyzni (ale nie starcy), dalej kobiety, a-u dzieci nie zmienia się tak szybko
barwność aury, jak u dorosłych.
Przypominam, że widzenie aury to przejście ze świata fizycznego do świata astralnego. To punkt
kulminacyjny widzenia oczyma cielesnymi, wyrażający się nadfizjologicznym napięciem naczyń
krwionośnych po wewnętrznej stronie oka. Pamiętając o twierdzeniu, że magnetyzm przenosi się
głównie systemem krwionośnym, łatwo zrozumiemy przyczyny odpowiedniego napięcia przy
oglądaniu aury.
Można sztucznie poprawić zdolność widzenia aury przez namagnesowanie" oka (sugestie lub
autosugestie magnetyzera).
Oliver Lodge w przemowie wygłoszonej 13 września 1923 r. powiedział:
Duch ludzki jest samodzielny, a w działaniu swym bywa czasami niezależny od zmysłów
cielesnych." Pamiętać jednak należy, że każde przejście do dziedzin nieznanych wymaga
ostrożności. Zwiat niewidzialny jest dlatego niebezpieczny, że jest niewidzialny. Zwitające przebłyski
są zawodne, bo wola jest jeszcze chwiejna. Dla profanów można zastosować analogię do
niebezpieczeństwa grożącego badaczowi przy pracy nad nieznanymi bakteriami. Maniacy, rzucający
się na to zagadnienie bez odpowiedniego przygotowania, idą na oślep, a efekty, jakie otrzymują, są
obrazami wypaczonymi i przynoszą więcej szkody niż pożytku. Zarozumiałość tych
eksperymentatorów jest nie tylko śmieszna, ale często godna litości".
Barwy aury obrazują charakter, usposobienie i uczucie. Uczucia są najbardziej zmienne; sumując
się wytwarzają usposobienie, które z kolei kształtuje charakter. A więc charakter jest to jak gdyby
szereg klisz, szereg odbitek, które nakładając się tworzą usposobienie, a pózniej charakter. Więc
chcąc kształcić charakter, trzeba wystrzegać się złego usposobienia, porywów gniewu, zazdrości itp.
Każde uczucie ma dwa bieguny jeden dodatni, drugi ujemny. Praca nasza powinna zmierzać od
bieguna ujemnego do bieguna dodatniego. Na przykład łatwiej jest zniszczyć zło przez dobroć niż
przez następne zło.
Uczucia nienawiści i gniewu zabarwiają aurę na kolor ciemnoczerwony z odcieniem czarnego
dymu, podczas gdy na dodatnim biegunie występuje miłość z kolorem karmazynowym. Odcienie
kolorów to przejście od wad do zalet. Jasne, czyste tony barw oznaczają wzniosłe uczucie; ciemne
tony oznaczają brudne uczucia i niskie żądze.
Znaczenie barw aury
C z e r w o n a: Biegun ujemny, z odcieniem brudnym, zadymionym oznacza namiętność, żądze
zwierzęce, temperament brutalny. Ciemny odcień równomierny oznacza egoizm. W postaci
przebłysków silniejszych lub słabszych, o nieregularnym świeceniu, ale impulsywnym, bez tła
oznacza oburzenie. Tło odpowiada podkładowi, przyczynie gniewu. Na tle ciemnoniebieskim oznacza
oburzenie fanatyczne; na tle ciemnozielonym oznacza wybuch zazdrości połączonej z gniewem; na tle
czerwonym -złość lub nienawiść. Przy gniewie, połączonym z przestrachem (na przykład z powodu
raptownej napaści) szare tło zamienia się w pręgi czerwone na tle szarym.
K a r m a z y n o w a: Bardziej stała i mniej zależna od wzniosłości ucznia; w odcieniach od
[ Pobierz całość w formacie PDF ]