[ Pobierz całość w formacie PDF ]
dane możemy organizować w sekcje. Każda z nich może np. odpowiadać innemu oknu
dialogowemu modułu.
wiczenia
Niniejszy rozdział poświęciliśmy dodawaniu do własnych modułów okienek dialogo-
wych. Omówiliśmy różne warianty takiej operacji. Teraz radzimy przyjrzeć się przykła-
dom znajdującym się na płytce CD, tworzącym projekt com.ibm.lab.soln.dialogs.
Opisany tam plugin definiuje kilka rozszerzeń, za pomocą których dołączamy stronę
właściwości, dwie strony parametrów środowiska oraz dwa kreatory. Pojawia się też kilka
opcji menu, które odpowiadają nowym akcjom.
Strona właściwości pozwala nam przypisać do każdego zasobu wskazanego w widoku
Navigator i Package Explorer dwie cechy. Są to wartości typu i .
W oknie dialogowym parametrów systemu pojawiają się dwie strony. Układ pierwszej
z nich zaprojektowany jest w całości przez nas, druga korzysta z edytora pól. Strona prosta
zawiera dwie opcje. Edytor pól demonstruje użycie kilku wariantów wstawianych do niego
obiektów. Dzięki nim w łatwy sposób edytować można wartości różnego typu.
W przykładzie znajdziemy również dwa kreatory. Pierwszy używa gotowego elementu
obsługującego tworzenie plików oraz dwóch stron, które pokazują, w jaki sposób re-
alizować sprawdzanie poprawności wprowadzonych danych i wpływać tym samym na
proces nawigacji. Drugi kreator zawiera początkowo tylko jedną stronę, pozostałe są
dodawane dynamicznie, ich układ zależy od użytkownika. W obu przypadkach kreator
dodaje folder oraz plik.
Do środowiska dodajemy również trzy akcje znajdujące się w menu. Za ich pomocą
wywołujemy kreator bezpośrednio z wnętrza naszego pluginu. Określamy także, czy dodać
do strony właściwości słuchacza zdarzeń, który zmiany wprowadzane w okienku będzie
wyświetlał również w konsoli.
Podsumowanie
Po lekturze niniejszego rozdziału umiesz już dołączyć do swego modułu okno dialogowe,
zarówno korzystające z dostępnych punktów rozszerzenia, jak też wywoływane z wnę-
trza pluginu. Przedstawiliśmy proces dodawania nowych stron w oknach dialogowych
właściwości oraz parametrów. Opisaliśmy szczegóły definiowania własnych kreato-
rów, służących do tworzenia nowych zasobów oraz do wykonywania operacji importu
i eksportu. Ale nie ograniczyliśmy się wyłącznie do rozwiązań już przewidzianych
pokazaliśmy, jak stworzyć od podstaw własne okienko dialogowe wywoływane
w dowolnym fragmencie narzędzia.
D:\PDF\Eclipse. Podręcznik programisty\r11.doc 305
306 Część II f& Rozb dowa Eclipse
Ta wiedza jest niezbędna w sytuacji, gdy zamierzamy rozszerzać środowisko Eclipse.
I to zarówno korzystając z przewidzianych w ramach platformy scenariuszy, jak również
w sposób bardziej indywidualny.
Bibliografia
Cooper Ryan, Simplifying Preference Pages with Field Editors ,
http://www.eclipse.org, 21 sierpnia 2002.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]